Bok nr 49 om Maigret
Paris, 1955: Fire kvinner har vorte drept på gata i Montmartre. Det virkar ikkje som om det er nokon samanheng mellom drapa. Maigret får i oppgave å stoppe drapsmannen, før det blir fem offer.
Den saktmodige detektiven prøver å lokke den skuldige i ei felle, og siktar seg inn på tre potensielle kandidatar.
KVIFOR kjem du til å like denne?
Fordi du likar den franske stemninga, og ikkje har noko i mot at det går litt sakte.
* NB. I nyutgivingane som har kome dei siste åra, er denne boka nr 48, og ikkje 49, som den eigentleg var. La Femme Rouse (den raudhåra), frå 1933, var nr 19 i den originale rekkefølga, men kom av ein eller annan grunn ikkje med i nyutgivingane.
(1955)
Vurdering:
Plottet – 7
Ein seriemordar er på ferde, og Maigret meiner den einaste måten å få fatt i han, er å sette ei felle han ikkje klarer å unngå å gå i.
Karakterane – 7
Maigret er framleis verdas mest langsomme detektiv.
Miljøskildring – 7
Språket – 6
Starten – 6
Sidesnuing – 6
Tempo – 6
Forutsigbarheit – 7
Den gode kjensla – 6
Det er noko litt klassisk og sjarmerande over disse historiene, men forteljarmessig går det for sakte, og spenningsmessig heng den ikkje med.
Avslutninga – 6
TOTAL: 6,4
Krimbiblioteket 